The great speech of the Protagoras (320c–328d) still leaves many questions open. Particularly striking is the presence of doctrines that later on will be taken up and further developed by Plato in such dialogues as the Politicus, the Timaeus and the Laws. For this reason, many scholars tend to think that the words of Protagoras are just a product of Plato’s invention that bear no relation to Protagoras’ actual doctrines. Nevertheless, it is possible to propose a different interpretation. At the beginning of the Protagoras (313a–314b), Socrates develops the image of the sophist as the merchant of various μαθήματα: to sell his products, the sophist praises them all indiscriminately without knowing which of them are useful and which are harmful. But he who has the ability to make this distinction can still purchase the μαθήματα from Protagoras or anyone else. Through the dialectic, Plato is able to examine them without any danger in the Protagoras and then take them up and further develop in new ways in his later dialogues.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00