This essay discusses three Polish films from the last 10 years: Bailiff (Komornik, 2005), directed by Feliks Falk, Edi (2002), directed by Piotr Trzaskalski, and Silesia, directed by Anna Kazejak-Dawid, which is the first part in the omnibus film Ode to Joy (Oda do radości, 2005) of which the two remaining parts were directed by Jan Komasa and Maciej Migas. The main methodological tools are the concepts of neoliberalism and bare life. The article argues that the fall of communism led to the neoliberalisation of Polish society and the production of bare life. The aforementioned films attest to these changes and offer an assessment of them which conveys a specific ideology. By focusing on the construction of their narratives and characters, the article attempts to establish its main features and offer its explanation.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00