Nauki historycznoprawne, w przeciwieństwie do dogmatyki, mają dość krótką historię. Zakorzenione są właściwie w dziewiętnastowiecznej myśli prawniczej i – jak się przyjmuje dość powszechnie – ich wyodrębnienie jest bardzo istotną konsekwencją wpływów niemieckiej szkoły historycznej. Współcześnie podział nauk prawnych widoczny jest zwłaszcza w uniwersyteckiej dydaktyce prawniczej; brak jest właściwie innych jej przedstawicieli jak pracownicy wydziałów prawa. Wydaje się, że w literaturze teoretycznoprawnej nie ma sporu co do tego, czy historia prawa jest w ogóle nauką prawną. Historia prawa nie jest także postrzegana jako odrębna dyscyplina historyczna przez środowisko historyków „bezprzymiotnikowych”. Dlatego też może dziwić, że wśród najbardziej zainteresowanych – środowiska historycznoprawnego bardzo popularny jest pogląd, jakoby historia prawa była dyscypliną historyczną, powiązaną z prawem jedynie w ten sposób, że pełni w stosunku do niego funkcje „służebne, choć nie usługowe”
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00