MITOLOGIE ARTYSTY ŚWIATA TEATRU. KAZIMIERZ DEJMEK I JERZY GROTOWSKI

Współczesna proza polska na nowo powraca do zagadnień artystowskich, próbując mitologizować obraz artysty świata teatru. W niniejszym artykule interesować mnie będzie grupa tekstów, które ujawniają szczególnego rodzaju zainteresowanie wybitnymi osobowościami polskiego teatru – Kazimierzem Dejmkiem i Jerzym Grotowskim. Wybrane utwory pierwowzór bohaterów powieściowych, a także schemat fabularny, zapożyczają z pogranicza biografii oraz wydarzeń teatralnych, a następnie transponują je w świat powieściowej fikcji. Zastosowana strategia kluczowa występuje w dwóch podstawowych wariantach – powieści pamfletu oraz powieści paraboli. Proces mitologizowania artysty teatru podporządkowany zostaje tworzeniu biografii fantazmatycznych, opartych na szczególnego rodzaju pakcie referencjalnym między nadawcą i odbiorcą tekstu.

The contemporary Polish prose has once more become inspired by the novel concerning an artist, and attempts to mythologise the artist’s image of the world of the theater. In this article, I shall cover a range of texts which show a peculiar interest in the great figures of the Polish theatre – Kazimierz Dejmek and Jerzy Grotowski. The chosen works adopt the archetypes of both the characters, as well as of the plot, from the overlapping areas of the two artists’ personal and professional scenic lives, conveying the artists’ real-world experiences into fiction. The key strategy used in the mentioned works occurs in two basic varieties – the pamphlet novel and the parabolic novel. The mythologisation of the artist is dependent on the creation of phantasmatic biographies, based on a unique type of an unspoken agreement between the author and the reader.