Starość demograficzna miast województwa wielkopolskiego w latach 1995–2018

Celem artykułu jest określenie skali zaawansowania procesu starzenia się ludności miast województwa wielkopolskiego. Wykorzystano do tego podział zaproponowany przez Prochownikową, w którym wyodrębniono siedem stopni starości. Zakres przestrzenny obejmował 108 miast województwa wielkopolskiego. W celu zaobserwowania zmian w czasie badania dotyczyły lat 1995, 2000, 2005, 2010, 2015 oraz 2018. Dynamiczne ujęcie pozwoliło zobrazować skalę i ewaluację problemu starości demograficznej Wielkopolskich miast. Na podstawie wyodrębnionych typów stwierdzono, że do 2010 r. w miastach obserwowano początkowy stan starości. Do 2018 r. odsetek osób starszych przekroczył we wszystkich ośrodkach miejskich 15% (zaawansowany stan starości), a w przypadku Kalisza i Konina 25%, czyli skalę anormalnie wysokiego poziomu starości mieszkańców.

ision proposed by Prochownikowa, in which the author distinguished seven degrees of old age, was used for this purpose. The classification made it possible to indicate the degree of advancement of population ageing in the studied cities. The spatial scope covered 108 cities in Wielkopolskie Voivodship. In order to observe the changes in time, the researchcovered 1995, 2000, 2005, 2010, 2015 and 2018. The dynamic approach made it possible to illustrate the scale and evaluation of the problem of demographic ageing of cities in Wielkopolska. On the basis of the selected types, it was found that by 2010 the initial state of old age was observed in cities. By 2018, the percentage of elderly people in all urban centres exceeded 15% (advanced old age), and in the case of Kalisz and Konin – 25%, i.e. the scale of an abnormally high level of the residents’ old age.