Błędny rycerz, pielgrzym, tułacz, Rom – powroty do tematów nomadycznych w literaturze czeskiej

Tematyka pielgrzymki, tułaczki czy wędrowania powraca od czasów romantyzmu w literaturze czeskiej, z jednej strony wpisując się w konglomerat uniwersalnych motywów mieszczących się w kanonie przestrzeni imaginacyjnej kultury zachodniej, z drugiej strony zaś – stanowiąc istotny wątek w dyskusji na temat nowożytnej conditio humana. Powtarzalność tematów nomadycznych, oparta na rozbudowanej sieci intertekstualnych powiązań i zakładająca przedustawne porozumienie z czytelnikiem zorientowanym w świecie ustalonych znaczeń i sposobów reprezentacji figur wędrowca/pielgrzyma/tułacza, dowodzi zatem trwałości związa- nego z nimi pola wyobrażeniowego, stanowiąc zarazem dogodne narzędzie dla badań nad iteratywnym wymiarem symboliki życia jako szeroko rozumianej podróży.

The topics of pilgrimage, wandering or roam which were the main subject of the romantic anthropological ideas often returns in Czech literature. On the one hand these topics are included into the resources of universal motifs of the Western European culture, on the other hand they represents an important strand in the contemporary discussion on the modern conditio humana. The repetition of the nomadic topics, based on the advanced chain of the intertextual connections and assumed the preliminary understanding with the reader, who is knowledgeable in a world of the prearranged meanings and ways of representations of the figure of wanderer/pilgrim/ vagrant, is an argument of the long lasting field of imagination which is connected with this figure. It i also an suitable tool for the research of the journey as a symbol of human life.