Heart rate variability as an indicator adaptation reserves cardiovascular system

Background: The effectiveness of the vegetative regulation action might be controlled by the method of heart rate variability (HRV), which has been very popularly used over the last 10 years worldwide. The analysis of many clinical studies indicates that the severity of the disease might be controlled using the method of HRV. Material and methods: All the experimental and controlled group participants, which consisted of healthy students with none sports experience, underwent the examination according to the 5-minute standard protocol of HRV. In addition, all the examinees performed a bicycle stress test. After the bicycle stress test, some additional tests of HRV were also carried out. Results: It was found that some significant differences, between the group of sportsmen and the group of patients, exist. The parasympathetic activity of LF is maximum in athletes and tends to decrease in patients with cardiovascular pathologies. The decreases of the activity of the vasomotor centre was noticed in both study groups. The sympathetic system activity was the lowest in athletes. Conclusions: At the high depression of the vegetative regulation, any significant load (physical or psycho-emotional) indicates cardiovascular instability which remains beyond the capacity of adaptation. The higher the variability, the more stable the CVS is to the external loads. A sharp decrease of the variability, such as the heart vegetative innervations, causes deteriorating quality of the regulatory mechanisms and, as a result, the risk of cardiovascular diseases increases.

Wstęp: Skuteczność działania wegetatywnej regulacji może być kontrolowana przy pomocy oceny zmienności rytmu serca (HRV). Metoda ta przez ostatnie 10 lat zyskała popularność na całym świecie. Analiza licznych obserwacji klinicznych wskazuje, że nasilenie choroby można kontrolować przy użyciu HRV. Materiał i metody: Wśród wszystkich uczestników badania zarówno z grupy eksperymentalnej, jak i kontrolnej (zdrowi studenci bez dużych obciążeń sportowych) w spoczynku przeprowadzono badanie według standardowego protokołu 5-minutowego HRV. Dodatkowo wszyscy badani wykonali próbę ergometryczną (protokół standardowy i stochastyczny). 5-10 minut po wysiłku przeprowadzono dodatkowe testy HRV. Wyniki: Ustalono, że istnieją znaczne różnice pomiędzy grupą kontrolna a grupą pacjentów z chorobami serca. Zanotowana aktywność działania układu przywspółczulnego była maksymalna u przedstawicieli grupy kontrolnej i zmniejszyła się u pacjentów z patologią sercowo-naczyniową. Stwierdzono zmniejszenie aktywności ośrodka naczynioruchowego we wszystkich grupach badanych. Aktywność działania układu współczulnego u sportowców była najniższa. Wnioski: Przy obniżeniu wegetatywnej regulacji każde znaczące obciążenie (fzyczne, psycho-emocjonalne) wskazuje na strefę niestabilności sercowo-naczyniowej, co jest poza możliwością adaptacji. Większa zmienność rytmu – to wskaźnik stabilnej pracy serca przy obciążeniach zewnętrznych. Gwałtowny spadek zmienności rytmu, tj. „autonomiczne unerwienie serca”, to wskaźnik pogarszającej się jakości mechanizmów regulacyjnych, w wyniku czego zwiększa się ryzyko chorób ser- cowo-naczyniowych.