Uczeń z niepełnosprawnością w pułapce nudy

The main aim of the article is to place the issue of boredom and idleness among students with disabilities during school education in a wide-ranging discussion. The author intends to point out the responsibility to identify boredom among students with disabilities and, in consequence, the need to adopt a strategy preventing this phenomenon. A thorough, systematic analysis of educational activities allows evaluation of their effectiveness and forms the basis for formulating principles to prevent all forms of boredom that condemns students to idleness, exclusion, marginalization, and loneliness. The article describes characteristics typical of boredom from the perspective of negative consequences students suffer as a result of neglect, tardiness, and disrespect from teachers. The author attempts to find optimal educational and therapeutic opportunities and, recognizing various limitations that lie inside and outside of the student, suggests a set of educational principles to prevent boredom among students as well as practical recommendations in this area for educators.

Głównym celem artykułu jest wpisanie w szerszą dyskusję problemu nudy i bezczynności wśród uczniów z niepełnosprawnością w obszarze edukacji i wychowania w warunkach szkolnych. Zamiarem autora staje się wskazanie obowiązku zdiagnozowania, a w konsekwencji konieczności przyjęcia strategii przeciwdziałania zjawisku nudy wśród uczniów z niepełnosprawnością. Wnikliwa, systematyczna analiza możliwości określających uzasadnienie podłoża każdej podejmowanej działalności pedagogicznej sprzyja ułatwieniu dokonania oceny aktualnie uzyskiwanej efektywności praktyki z niej wynikającej oraz podjęcia właściwej decyzji o efektywności dla realizacji celów przyświecających założeniom skutecznego przeciwdziałania wszelkim formom nudy, skazującej uczniów na stan bezczynności, wykluczenia, marginalizacji, osamotnienia. W artykule scharakteryzowano cechy typowe dla zjawiska nudy w aspekcie negatywnych skutków, które ponosi uczeń w wyniku zaniedbania, opieszałości i lekceważenia ze strony nauczycieli. Poza próbą poszukiwania optymalnych możliwości pedagogiczno-terapeutycznych i jednocześnie dostrzegając różnorodne ograniczenia tkwiące w uczniu i poza nim, zaproponowano zbiór zasad pedagogicznych w przeciwdziałaniu zjawisku nudy wśród uczniów, jak też praktyczne wskazania dla pedagogów w tym obszarze ich pracy.