On Philosophy of Legal Education. An Analytical Sketch

Niniejszy esej stanowi próbę filozoficznej refleksji nad rolą i celem edukacji prawniczej. Szczególnie uwzględnia rolę, jaką w tej edukacji mogą odegrać metody prawa porównawczego, teorii prawa oraz historii prawa. Autor wyraża pogląd, że edukacja prawnicza nie powinna ograniczać się jedynie do przekazywania wiedzy o aktualnie obowiązującym prawie, lecz przede wszystkim powinna przekazywać umiejętności niezbędne w pracy prawnika. Wśród nich autor wyróżnia umiejętności zawodowe i akademickie, twierdząc jednocześnie, że błędny jest pogląd, zgodnie z którym praktykom potrzebne są wyłącznie te pierwsze, a ludziom nauki te drugie. Przeciwnie, umiejętności akademickie, przede wszystkim zdolność do wyjaśniania, systematyzacji oraz krytycznej oceny prawa, mogą być nad wyraz przydatne praktykom zarówno z ich punktu widzenia, jak i punktu widzenia społeczeństwa. Wśród tych umiejętności metody prawa porównawczego i historii prawa odgrywają nad wyraz istotną rolę. Perspektywa prawnoporównawcza pozwala prawnikom zrozumieć, że dany system prawny mógłby wyglądać zupełnie inaczej, pozwala zrozumieć szczególne cechy własnego system prawnego oraz z pomocą historii prawa wytłumaczyć dlaczego przybrał on taki, a nie inny kształt. Zdolność do tego typu analizy jest przydatna zarówno w globalnym kontekście harmonizacji i zbliżania porządków prawnych, jak i w czysto narodowym kontekście reform prawa oraz refleksji nad wartościami leżącymi u jego podstaw.