Samowychowanie – stary problem, nowe wyzwania

Włączając się w społeczną dyskusję o samowychowaniu, autorka zwraca uwagę na ciągłość refleksji zainicjowanej przez starożytnych i podejmowanej współcześnie przez przedstawicieli różnych dziedzin humanistyki. Podkreśla, że punkt wyjścia w procesie samowychowania stanowi poznawanie siebie, wymagające zaangażowania uwagi wewnętrznej, myślenia i dialogów prowadzonych z otoczeniem oraz samym sobą. Stawia tezę, że zmiany kulturowe z przełomu XX i XXI w. – związane z ekspansją technologii informacyjnej – sprzyjają samowychowaniu o tyle, o ile towarzyszy im pogłębiona refleksyjność.

While joining a social debate about self-education, the Author turns attention to the continuity of reflection initiated by the Ancient and undertaken contemporarily by representatives of different divisions of humanities. The Author underlines, that a starting point in a process of self-education is getting to know oneself, which requires engagement of internal attention, thinking, and dialogues with one’s surroundings as well as with oneself. She proposes a thesis, that cultural changes from the turn of the twenty first century – connected with expansion of information technology – foster self-education as long as they are accompanied by self-reflection.