Ambivalent German narration towards economic problems of eurozone in the light of constructivist approach

Ambiwalentna narracja Niemiec wobec ekonomicznych problemów strefy euro w świetle podejścia konstruktywistycznego Europejski kryzys finansowo-ekonomiczny postawił Niemcy w roli lidera, starającego się wprowadzić zasady ładu do Unii Gospodarczo-Walutowej, zgodnie z ideami niemieckiej polityki ładu (Ordnungspolitik), której wykładnią jest ordoliberalizm. Jednak w konstruowaniu europejskiej rzeczywistości widoczny jest silny relatywizm, wynikający z faktu, iż przyjęte ordoliberalne założenia nie wpisują się w makroekonomiczną, zróżnicowaną przestrzeń strefy euro, a tym bardziej nie mogą być implementowane w okresie dekoniunktury, gdyż ich skuteczność warunkuje perspektywa długoterminowa, ale również i tożsamość narodowa. Co więcej, sama rola lidera nie jest zgodna z zasadami Ordnungspolitik. Z drugiej strony zaś, konieczne do utrzymania stabilności strefy euro partnerstwo z Francją powoduje odejście od koncepcyjnych założeń ordoliberalizmu. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na niemiecką ambiwalencję w rozwiązywaniu ekonomicznych problemów UGW, przy jednoczesnym ambiwalentnym nastawieniu pozostałych państw członkowskich wobec Niemiec.