The European Union vs. the Eurasian Economic Union: “integration race 2.0”?

Unia Europejska a Euroazjatycka Unia Gospodarcza: „wyścig integracyjny 2.0”? Jedną z najbardziej zauważalnych cech rozwoju regionalnego w Eurazji wydaje się być konkurencja między Unią Europejską (UE) a Rosją w ramach tak zwanego „spornego sąsiedztwa”, a mianowicie przestrzeni poradzieckiej. Zapoczątkowana w latach 90. XX wieku, konkurencja ta nabrała szczególnego rozpędu w 2000 r. po rozpoczęciu kierowanego przez Rosję „procesu integracji euroazjatyckiej”, co zaowocowało utworzeniem Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG) w 2015 roku i przeniosło konkurencję między UE a Rosją na nowy poziom – zaczął się tzw. „wyścig integracyjny”, który miał duży wpływ na przestrzeń poradziecką. Najbardziej przyciągającym uwagę skutkiem tego procesu został wybuch tzw. „kryzysu ukraińskiego” w 2013 r., który z jednej strony przyczynił się do dalszego pogorszenia się stosunków UE–Rosja, z drugiej zaś – utorował drogę do opracowania nowych form i narzędzi działań integracyjnych. Nie doszło jednak do zatrzymania „wyścigu integracyjnego” między UE a kierowanym przez Rosję EUG. Będąc w fazie utajonej „krystalizacji”, idzie ten proces dalej wraz z ukrytą konkurencją między blokami integracyjnymi. Jego aktorami są nie tylko państwa postsowieckie, dotychczas nieuczestniczące w tych blokach, ale także obecni członkowie struktur integracyjnych. Wszystko to sprawia, że „nowa edycja” wyścigu integracyjnego jest dość niebezpieczna – dalsze przyspieszenie konkurencji może prowadzić do konfrontacji między UE a EUG, co może mieć nieprzewidywalne konsekwencje