Opiekuńczo-wychowawcza rola rodziców w percepcji społecznej

Na przestrzeni ostatnich dekad dokonały się bardzo dogłębne i wieloaspektowe transformacje życia społecznego i obyczajowości w skali światowej. Pojawiły się nowe globalne trendy kulturowe, które wpłynęły na zmiany wzorców życia rodzinnego, jak i zmiany w strukturze rodziny. Zmianom uległy także preferencje odnośnie do wartości życia rodzinnego, tradycja wychowawcza oraz postawy młodych osób wobec małżeństwa i rodzicielstwa. Równocześnie zmieniły się role spełniane przez rodziców, co ma swoje ważne implikacje widoczne przede wszystkim w płaszczyźnie spełnianych przez rodzinę zadań i funkcji opiekuńczo-wychowawczych. W artykule poruszono problem percepcji opiekuńczo-wychowawczej roli matki i ojca. Założono, że rola opiekuńczo-wychowawcza najogólniej polega na zaspokajaniu potomstwu potrzeb podstawowych, potrzeb wyższego rzędu oraz na podejmowaniu czynności wychowawczych z zakresu wychowania zdrowotnego, moralnego, estetycznego, umysłowego. Jest to zatem tworzenie potomstwu takich warunków, które pozwolą na osiągnięcie potencjalnego rozwoju i osiągnięcie samodzielności życiowej. Artykuł stanowi raport z badań, realizowanych metodą sondażową za pomocą techniki ankiety. W ich kontekście udało się odpowiedzieć na główne pytanie badawcze: Jaka jest społeczna percepcja opiekuńczo-wychowawczej roli matki i ojca? Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że badane osoby przypisują roli matki te cechy, które wiążą się z funkcjami ekspresyjnymi. Dostrzegają jednak, że ojcowie w coraz większym zakresie spędzają z dzieckiem czas wolny, nawiązując z nim bliskie relacje emocjonalne, w związku z czym w ich percepcji rola ojcowska poszerza się o kwestie związane z opieką i wychowaniem potomstwa.