Codzienność świetlicy terapeutycznej widziana oczami dziecka

W artykule koncentruję się na postrzeganiu przez dzieci codzienności w świetlicy terapeutycznej, w której spędzają czas po szkole. W swoich badaniach oddałam głos małym podopiecznym, żeby mogli opowiedzieć, czym dla nich jest to miejsce. Prezentuję wypowiedzi dzieci, które codziennie przez kilka godzin przebywają w świetlicy. Moje badania sytuuję w nurcie jakościowym, w badaniu stosuję analizę osobistych dokumentów intencjonalnie tworzonych, są to wypowiedzi pisemne dzieci, które zawierają ich ocenę, przemyślenia, refleksje i odczucia jakich doświadczają w związku z pobytem w świetlicy. Rzadko z punktu widzenia dziecka opisywane są zjawiska, miejsca i procesy. Celem mojej pracy badawczej jest poznanie, zrozumienie i opisanie świata świetlicy widzianego oczami dzieci, uczestników oferowanego wsparcia. W badaniach szukam odpowiedzi na pytanie: Jak dzieci postrzegają codzienność w świetlicy terapeutycznej? Opisu dokonuję według wyłonionych z wypowiedzi dzieci kategorii. Z analizy wypowiedzi pisemnych dzieci, dotyczących postrzegania przez dzieci świetlicy, w której spędzają codziennie czas po szkole wynikają następujące wnioski. Dzieci lubią przebywać w świetlicy, czują się bezpiecznie, miło spędzają czas i dobrze się bawią, ich zdaniem w świetlicy dużo się dzieje, świetlica to bardzo „fajne” miejsce. W świetlicy dzieci mają dużo kolegów i koleżanek. Lubią personel świetlicy. Lubią uczestniczyć w organizowanych w świetlicy zajęciach, mają swoje ulubione zabawy i gry. Dzieci lubią także spędzać czas na świeżym powietrzu, na placu zabaw, na Orliku, na spacerach i wycieczkach. Dzieciom podoba się wyposażenie świetlicy, szczególnie zabawki oraz pomieszczenia, zwłaszcza lubią przebywać w kuchni.