Postrzeganie samodzielności przez uczniów klas trzecich uczących się według koncepcji Planu Daltońskiego

Głównym zadaniem szkoły jest wspomaganie dziecka w jego wszechstronnym rozwoju. Realizacja tego zadania wymaga indywidualnego podejścia do ucznia, uwzględnienia jego możliwości, zainteresowań, tempa rozwoju i aktywności poznawczej. Chcąc sprostać tym wymaganiom, nauczyciele poszukują rozwiązań organizacyjnych umożliwiających indywidualizację procesu dydaktycznego. Jedną z tych koncepcji, do której sięgają jest Plan Daltoński ponieważ wśród wielu jego zalet jest nastawienie na indywidualne potrzeby dziecka. Zapewnia on rzeczywiste indywidualizowanie procesu kształcenia prowadząc do samodzielnego uczenia się dzieci, co gwarantuje pomyślność uczniów w całożyciowym uczeniu się. W niniejszym artykule przedstawiono wyniki badania postrzegania samodzielności przez uczniów, którym stwarzano możliwości jej rozwijania. Dla samodzielności uczniów znaczące jest to, w jaki sposób nauczyciele określają możliwości samodzielności uczniów. To nastawienie nauczycieli może sprzyjać lub hamować naturalne dążenie dzieci do rozwijania samodzielności w różnych jej płaszczyznach. Artykuł zwraca uwagę na rolę przygotowania nauczyciela do realizacji koncepcji pedagogicznych, ponieważ realizowana powierzchownie, bez dogłębnego, szerokiego rozumienia jej zasad nie będzie przynosiła spodziewanych efektów.