W przestrzeni (bez)domności. Procesy tworzenia, odtwarzania domu przez osoby (bez)domne w praktyce zawodowej i badawczej

Artykuł pokazuje, jak naukowiec, wieloletni pracownik socjalny i streetworker w jednej osobie spostrzega przestrzeń osób (bez)domnych. Początkujący badacz i zaawansowany praktyk pracy socjalnej odtwarza rzeczywistość osób (bez)domnych, opisuje widziany świat. Tekst pokazuje, jak osoby (bez)domne tworzą własny dom, nie postrzegają siebie jako osoby (bez)domne, ponieważ mają taki dom, jaki potrafią sobie zorganizować w danym momencie. Tekst przedstawia świat osób (bez)domnych jako świat ludzi „domnych”. Autorka próbuje zrekonstruować fragmenty codziennego życia, rytuały, które osoby (bez)domne stworzą w przestrzeni umieszczonej w ich „(bez)domności”. Czytelnik może doświadczyć życia (bez)domności z innej perspektywy; widzi, że każda osoba (bez)domna ma własne miejsca, zdefiniowane granice. Artykuł pokazuje dwie różne perspektywy (bez)domności, doświadczonej przez osobę (bez)domną i widzianą przez społeczeństwo.