Unlike other famous Romantics, William Blake does not glorify Satan as an embodiment of such concepts as liberty, independence and freethinking. In the following article an attempt will be made to see how in Blake’s poetry and painting the figure of Satan becomes associated with rationalism and the notion of misguided creativity. In this aspect Satan is consistently identified with Urizen, Blake’s personification of the fallen human reason and the creator of the material universe. This identification functions as a critique of empiricism and rationalism characteristic for the Age of Reason.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00