Wpływ warunków pogodowych na wybrane cechy botaniczno-rolnicze rzepaku ozimego

W pracy wykorzystano dane dotyczące wysokości roślin rzepaku ozimego w okresie jesiennego zahamowania wegetacji oraz wiosną (po kwitnieniu), a także oceny wyrzędowania w fazie pełni wschodów. Wartości odnosiły się do wyników pomiarów oraz obserwacji wykonanych w ZDOO Bezek koło Chełma w okresie 1974/75– –2008/09. Nierównomierne wschody rzepaku ozimego notowano w latach, gdy od lipca do września występowały większe niż przeciętnie wartości temperatury powietrza i gleby oraz znaczna liczba dni upalnych w lipcu i sierpniu. Z kolei większe od normy sumy opadów i niższa temperatura gleby w sierpniu, a ponadto ciepła i względnie sucha jesień sprzyjały występowaniu w Bezku znacznej wysokości łanu rzepaku przed zimą. Natomiast na wysokość roślin rzepaku wiosną ujemny wpływ miało występowanie niskiej temperatury powietrza i gleby pod koniec zimy oraz długo zalegająca pokrywa śnieżna w marcu.

The relationship between weather conditions and the rate of plant emergence of winter rapeseed and plant height (before winter and after fl owering) was studied based on meteorological data and fi eld observations from the Experimental Stations for Cultivar Testing (COBORU) in Bezek near Chełm in the period from 1974/75 to 2008/09. Poor emergence were recorded in year when the number of very hot days in July and August were higher than the average. Higher than normal sum of precipitation in August in connection with warm and relatively dry autumn favored high plant height before winter. In turn, the rapeseed plant height after fl owering was strongly negatively associated with low soil temperature and the long persistence of snow cover at the end of winter.