Woda w ekosystemach lesnych Wielkopolski

Wielkopolska uchodzi za jeden z najbardziej deficytowych w wodę obszarów w Polsce. Jest to głównie wynikiem niskich rocznych sum opadów atmosferycznych, choć w niekorzystnym bilansie wodnym znaczną rolę odegrała także działalność człowieka. W połowie XX w. rozpowszechniła się opinia o wzmożonych na omawianym terenie procesach kontynentalizacji pochodzenia antropogenicznego, nazwanych „stepowieniem”. Aktualnie termin ten przywoływany jest już rzadziej, natomiast znacznie częściej w literaturze przyrodniczej nawiązuje się do efektu obniżania się poziomu wód gruntowych, jako przyczyny, lub jednej z przyczyn, zamierania drzewostanów. W pracy, powołując się na przykłady z nadleśnictw: Antonin, Czerniejewo, Jarocin, Konstantynowo, Krotoszyn, Łopuchówko, Pniewy oraz Nadleśnictwa Doświadczalnego Zielonka scharakteryzowano warunki hydrologiczne wymienionych obiektów, wykazując jednocześnie, że w większości przypadków wody gruntowe mają znikomy wpływ na gospodarkę wodną drzewostanów, natomiast zasadniczym źródłem wody są wody opadowe oraz wilgotność powietrza. Rolą leśnictwa w tym przypadku jest zapobieżenie utracie wody w następstwie jej gwałtownego parowania lub odpływu powierzchniowego, do czego przyczyniały się w przeszłości zręby zupełne oraz odwadnianie siedlisk siecią rowów melioracyjnych.

Wielkopolska region is considered to be the one of the driest parts of Poland. The average annual rainfalls fluctuate about 500 mm and from time to time the forest dieback has been observed. It is often connected with falling of groundwater level. In this paper the example of 9 forest divisions from Wielkopolska region was showed the falling of groundwater level was not the main reason of this phenomenon, because most of the tree stands grew on soils without influence of groundwater here. However, periodical droughts were much more significant reason. Since 1986 to 2005 the annual rainfalls were 6 times less than 500 mm, therein 3 times less than 400 mm.