Badania krajobrazu kulturowego szansą na integrację polskiej geografii? Artykuł dyskusyjny

Termin krajobraz kulturowy w geografii polskiej funkcjonuje co najmniej od 1829 r. Ma nieco odmienny zakres znaczeniowy niż lanscape i Landschaft. Badania krajobrazów kulturowych w Polsce po 1945 r. uległy marginalizacji, ale po 1989 r. wzrost zainteresowania dziedzictwem kulturowym i regionalizmami przyczynił się do ich ożywienia i uznania za społecznie ważne. Nowe perspektywy otwierają też „ustawa krajobrazowa” z 2015 r. i paneuropejskie zainteresowanie krajobrazami kulturowymi. Działalność Komisji Krajobrazu Kulturowego PTG przyczyniła się do zmniejszenia chaosu terminologicznego i popularyzacji problematyki krajobrazowej. Holistyczna natura krajobrazów sprawia, że ich badanie wymaga podejścia interdyscyplinarnego, co stwarza korzystne warunki do integracji geografii.

The notion of cultural landscape has been in use in Polish geography since at least 1829. This notion has a somewhat different meaning from that of “landscape” or “Landschaft”. The study of cultural landscapes in Poland was marginalised after 1945, but since 1989, an increase in interest in cultural heritage and regionalism has contributed to the revival of this field of study, and to an enhanced perception of its social importance. Due to the “landscape law” of 2015, and to the general interest in cultural landscapes in Europe, new opportunities are constantly developing in this field. The Commission for Cultural Landscapes of the Polish Geographical Society has been effective in terms of diminishing terminological chaos and popularising the subject of landscapes. The holistic nature of landscapes makes it necessary to apply an interdisciplinary approach, thereby creating advantageous conditions for the integration of geography.