Krajobraz dźwiękowy jutra

Krajobrazy dźwiękowe powinny być traktowane jako dziedzictwo niematerialne godne ochrony i przywracania. Szczególną wartość zyskuje cisza, dostarczając przeżyć estetycznych i uwrażliwiając na subtelne dźwięki. W artykule przedstawiono instrumenty ochrony ciszy oraz sposoby wykorzystania ciszy jako produktu turystycznego. Odwołano się także do wyników badań ankietowych przeprowadzonych w 2010 roku wśród studentów UMCS. Wybór miejsc przyjaznych oraz nieprzyjaznych dźwiękowo a także dźwięków najbardziej charakterystycznych dla Lublina przeanalizowano pod kątem przekazu treści. Na koniec zaproponowano działania na rzecz ochrony krajobrazów dźwiękowych.

Soundscapes should be treated as intangible heritage deserving protection and renewal. Silence has a special value because it provides aesthetic experiences and makes sensitive to subtle sounds of nature. In the paper, the Author presents some instruments of protection of silence as well as methods of using the silence as a touristic product. Conclusions are based on results of the survey, carried out among students of UMCS in 2010. Firstly, amicable and unfriendly sounds places in Lublin were chosen. Then, sounds, that are the most characteristic for the town, were analysed in terms of their meaning. Finally, the Author proposes some activities for the benefit of protection of soundscapes.