Cel badań. Celem niniejszych badań było określenie i ocena spożycia wapnia, magnezu, żelaza, cynku, potasu i sodu
z wodą pitną w wybranej grupie 19-26 letnich kobiet, studentek Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Materiał i metoda. Dane na temat spożycia wody pitnej oraz składników mineralnych zebrano metodą 4-dniowego bieżącego
notowania, natomiast informacje o rodzaju wody używanej do przygotowywania napojów i posiłków przy pomocy
specjalnie przygotowanego kwestionariusza. Stężenia pierwiastków w próbkach wody oznaczono metodą atomowej spektrofotometrii
absorpcyjnej (ASA).
Wyniki. Średnie spożycie wody pitnej kształtowało się na poziomie 870 ± 389 cm3/d (100-2738 cm3/d). Średni udział
wody używanej przez kobiety do przygotowywania napojów i/lub posiłków w dostarczaniu wapnia i magnezu wynosił
odpowiednio 9,8% i 3,8%. Udział wody wodociągowej w spożyciu wapnia i magnezu był zależny od ilości pierwiastków
w wodzie, wynosił dla wapnia od 6,0% (przy zawartości wapnia w wodzie ≤68,3 mg/dm3 - dolny kwartyl) do 14,8% (>112
mg/dm3 - górny kwartyl), natomiast dla magnezu od 2,9% (≤10,9 mg/dm3) do 4,7% (>15,4 mg/dm3). Natomiast udział wody
w spożyciu żelaza, cynku, potasu i sodu był niski, średnio nie przekraczał 2%. Porównując średnie zawartości pierwiastków
w wodzie wodociągowej niegotowanej i gotowanej stwierdzono wpływ procesu gotowania wody na poziom wapnia
(95,8±31,8 vs 89,7±31,1 mg/dm3), magnezu (12,1±3,24 vs. 12,7±3,04 mg/dm3), cynku (0,35±0,87 vs. 0,17±0,89 mg/dm3),
potasu (3,31±2,67 vs. 3,66±4,18 mg/dm3) i sodu (23,2±15,4 vs. 25,9±17,2 mg/dm3), jednakże z żywieniowego punktu
widzenia otrzymane różnice w stężeniach nie były istotne.
Wnioski. Woda pitna może być w diecie ważnym źródłem wapnia i magnezu, przy czym ilości dostarczonego pierwiastka
zależą od jego zawartości w wodzie używanej do przygotowywania napojów i/lub posiłków.
Objective. The aim of this study was to assess the intake of calcium, magnesium, iron, zinc, potassium and sodium with
drinking water among 19-26 years old women, students at the Warsaw University of Life Sciences (SGGW).
Material and methods. Data on intake of drinking water and food products were collected based on 4-day record method.
Information about kind of water usage to prepare beverages and meals were obtained by using a specific questionnaire.
Minerals concentrations in water samples were assessed using the atomic spectrophotometer absorption (ASA) technique.
Results. The average consumption of drinking water equaled 870 ± 389 cm3/d (100-2738 cm3/d). The drinking water used
by the women for meals or beverages preparation contributed in 9,8% of calcium and 3,8% of magnesium to their daily
diet. Contribution of tap water in the intake of calcium and magnesium depended on the contents of these minerals in water,
and amounted from 6,0% (≤68,3 mg calcium on dm3 water – 1st quartile) to 14,8% (>112 mg/dm3 – 4th quartile) for calcium
and from 2,9% (≤10,9 mg/dm3) to 4,7% (>15,4 mg/dm3) for magnesium. The contribution of iron, zinc, potassium and
sodium was low, and not exceeded 2%. Comparing the average content of minerals in non-boiled and boiled tap water the
cooking process influenced the levels of calcium (95,8±31,8 vs 89,7±31,1 mg/dm3), magnesium (12,1±3,24 vs. 12,7±3,04
mg/dm3), zinc (0,35±0,87 vs. 0,17±0,89 mg/dm3), potassium (3,31±2,67 vs. 3,66±4,18 mg/dm3) and sodium (23,2±15,4 vs. 25,9±17,2 mg/dm3). Nevertheless, from the nutritional point of view the differences in the concentrations of these minerals
were insignificant.
Conclusions. Drinking water can be an important source of calcium and magnesium in diet, wherein the amount of the
supplied element depends on its content in drinking water used for preparing beverages and/or meals.
