Aspekty ekonomiczne wybranych technologii produkcji pszenicy jarej

Celem badań była ocena efektywności ekonomicznej wybranych technologii produkcji pszenicy jarej, zróżnicowanych pod względem poziomów nawożenia mineralnego oraz wariantów ochrony łanu. Wykorzystano w tym celu kategorię nadwyżki bezpośredniej oraz zestaw wskaźników sprawności ekonomicznej. Wyniki badań wykazały, że na glebie płowej wytworzonej z lessu, zasobnej w składniki pokarmowe, wyraźną ekonomiczną przewagę uzyskała technologia produkcji z zastosowaniem podstawowego poziomu nawożenia, o czym świadczy wyższy poziom nadwyżki bezpośredniej. Spośród ocenianych wariantów ochrony, w obu poziomach nawożenia mineralnego najwyższą nadwyżkę uzyskano po zastosowaniu w pszenicy jarej herbicydu Lintur 70 WG (dikamba+triasulfuron) i antywylegacza Cerone 480 SL (etefon).

This paper makes an assessment of economic efficiency of spring wheat’s chosen cultivation technologies differentiated regarding mineral fertilization levels as well as canopy protection methods. An author used Gross Margin category and the set of economic efficiency rates. Survey results showed that technology of agricultural plant production with applying basic fertilization level on lessive soil formed from loess, reach in nutritive components gained an explicit economic advantage what is confirmed by higher level of Gross Margin. Among assessed protection methods in two mineral fertilization levels, the highest Gross Margin was gained by using in spring wheat cultivation – Lintur 70 herbicide, WG (dikamba+ triasulfuron ) and retardant – Cerone 480 SL (etefon).