Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Paraziticheskie kleshhi kubinskikh rukokrylykh s tochki zrenija ehkologii i zoogeografii

Tytuł:
Paraziticheskie kleshhi kubinskikh rukokrylykh s tochki zrenija ehkologii i zoogeografii
Pasożytnicza roztocze (Acarina) nietoperzy kubańskich (Chiroptera) z ekologicznego i zoograficznego punktu widzenia
Parasitic mites (Acarina) of Cuban bats (Chiroptera) from ecological and zoogeographical aspect
Autorzy:
Dusbabek, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840312.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Źródło:
Annals of Parasitology; 1967, 13, 4-5
0043-5163
Język:
rosyjski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Faunę pasożytów nietoperzy kubańskich charakteryzuje częste występowanie przedstawicieli rzędu Acarina (78% zarażonych nietoperzy), mniej częste rzędów Pupipara i Hemiptera (24%) oraz nadzwyczaj rzadkie występowanie przedstawicieli Aphaniptera (tylko 0,4%). W związku z silnie zaznaczoną swoistością pasożytniczych roztoczy względem poszczególnych rodzin, rodzajów lub nawet gatunków nietoperzy fauna pasożytniczych Acarina, tak jak i fauna nietoperzy, są ściśle spokrewnione z fauną Antyli. Ta ostatnia jest z kolei ściśle związana z fauną Centralnej i Południowej Ameryki. Elementy fauny Północnej Ameryki wydają się odosobnione. Choć pewna ilość nietoperzy kubańskich należy do gatunków endemicznych, większość roztoczy nie przejawia wobec nich wyraźnie zaznaczonej swoistości. Roztocze są swoiste dla wszystkich podgatunków danego gatunku gospodarza (dla przykładu przedstawiciele rodziny Dermanyssidae Kol., 1859) lub dla wszystkich podrodzin danej rodziny (np. rodzina Spinturnicidae Oudms., 1901). Nieco inaczej wygląda to u przedstawicieli rodziny Myobiidae Megnin, 1877. Spośród tej rodziny aż 5 gatunków nowego, dotąd nie opisanego, rodzaju stwierdzono wyłącznie na Kubie. Jednak i w tym przypadku endemizmu pasożytów nie można uznać z całą pewnością, bowiem "rodzina Myobiidae nie jest w Centralnej i Południowej Ameryce wystarczająco dokładnie zbadana. O innych rodzinach w tym względzie nic nie wiadomo.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies