Poszukiwanie źródeł odporności na Cercospora beticola Sacc. w zasobach genowych rodzaju Beta

W doświadczeniu polowym oceniono 65 obiektów z gatunku Beta vulgaris L. pod względem ich wrażliwości na Cercospora beticola. Ocenę prowadzono w trzech terminach: 19 sierpnia, 10 września i 4 października 2002. Zarówno różnice między terminami, jak i różnice stopnia porażenia poszczególnych obiektów okazały się statystycznie istotne. W kolejnych terminach oceny stwierdzono stopniowe nasilanie się objawów od 3,7 w terminie pierwszym, poprzez 5,6 w terminie drugim, do 7,5 w terminie trzecim. Wszystkie badane formy buraka ćwikłowego znalazły się w grupie odmian średnio lub bardzo wrażliwych, ze średnim porażeniem od 5,0 do 7,7. Wyodrębniono grupę obiektów o obniżonej wrażliwości na C. beticola (dwie formy buraka cukrowego oraz pięć form dzikich), dla których średnie porażenie nie było wyższe niż 4,3, nie stwierdzono natomiast występowania obiektów całkowicie odpornych. W świetle informacji o dziedziczeniu odporności na C. beticola, wykorzystanie dzikich materiałów z rodzaju Beta w hodowli byłoby procesem znacznie bardziej skomplikowanym i długotrwałym, stąd w kolejnych latach prace związane z identyfikacją form o obniżonej wrażliwości na chwościk obejmą w pierwszej kolejności większą liczbę obiektów z grupy buraków ćwikłowych.

Sixty-six Beta accessions were evaluated in the field experiment for their level of susceptibility to Cercospora beticola. Observations were performed three times, on Aug. 19, Sep. 10 and Oct. 4, 2002. Differences between the subsequent observations and between accessions were statistically significant. A gradual increase in the severity of infestation was noted, mean scores being 3.7, 5.6, and 7.5, for the first, the second and the third term of observation, respectively. All garden beet accessions were classified as susceptible or very susceptible, with a mean score ranging from 5.0 to 7.7. A group of two sugar beet and five wild accessions showing a reduced susceptibility to Cercospora was differentiated. Their means infestation score did not exceed 4.3, however, no immune forms were noticed. In the light of reports on inheritance of resistance to C. beticola, the use of other Beta species as a source of resistance would be a very complicated and long-term process, hence in the following years we will focus on the identification of red beet accessions showing reduced susceptibility to Cercospora.