Wplyw wieloletniego nawozenia obornikiem i gnojowica na zawartosc wegla organicznego w glebach

W dwóch wieloletnich doświadczeniach polowych porównano działanie obornika i gnojowicy na zawartość węgla organicznego w glebach. Doświadczenie z obornikiem i gnojowicą bydlęcą założono w 1972 r. a doświadczenie z obornikiem i gnojowicą trzody chlewnej w 1973 r. Próbki gleby z warstwy ornej (0-20 cm) pobrano jesienią 1992 r. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w działaniu próchnicotwórczym gnojowica ustępuje obornikowi o 8-14%, mimo wniesienia do gleby równych ilości węgla. Znacznie mniejsze jej działanie (o 20-35%) stwierdzono gdy stosowano dawki zrównoważone z obornikiem zawartością azotu. W doświadczeniu ze stosowaniem obornika na tle nawożenia NPK pod rośliny uprawiane w 4-polowym zmianowaniu przyrost próchnicy wynosił: po zastosowaniu obornika raz na cztery lata 7 - 23%, a po corocznym – 36%.

It was found that comparing their humus-creative effect slurry was by 8-14% poorer than manure, despite the fact that amounts of carbon introduced by both fertilizers were the same. The difference increased to 20-35% when doses of both fertilizers contained the same amounts of nitrogen. On the experiment with manure and NPK fertilization under plants cultivated in the 4-fields rotation of crops system the increases of humus content were 7-23% in case of manure application once for four years, and 36% after application in every year.