Właściwości energetyczne i skład chemiczny biomasy wierzby pozyskanej z systemu Eko-Salix

Nowym podejściem do produkcji biomasy drzewnej jest uprawa wierzby w systemie Eko-Salix przy zastosowaniu żywokołów i ekstensywnych rozwiązań agrotechnicznych. Podstawą prowadzonych badań było doświadczenie polowe, prowadzone w czterech powtórzeniach na glebie torfowo-murszowej w latach 2009-2014. Celem przeprowadzonych badań było określenie cech termofizycznych oraz składu elementarnego biomasy wierzby pozyskanej w 5-letniej rotacji z uprawy jednorodnej i mieszanej. Ciepło spalania oznaczone w suchej biomasie wierzby w doświadczeniu wyniosło średnio 19,54 MJ∙kg-1 s.m., a wartość opałowa 8,9 MJ∙kg-1. Zawartość węgla i wodoru była wysoka, a zawartość popiołu, siarki, azotu i chloru niska, co czyni ten surowiec atrakcyjnym do dalszej termochemicznej konwersji na potrzeby energetyki i przemysłu biorafineryjnego

The authors propose an innovative willow cultivation method, the so-called Eko-Salix system, on agricultural land not used for consumption crops using three-year-old live stakes at a density of 4.5 thousand ha-1 and biomass harvesting in a 5-year rotation. The basis of the conducted study was a large-area experiment, carried out in four replications in the years 2009-2013 on peat-muck soil (Ł-MtII cb). The experimental factor was a homogeneous crop of Salix viminalis - the UWM 043 clone and a mixture of Salix viminalis clones - UWM: 043, 067, 046. Higher heating value and lower heating value in average amounted to 19.54 MJ∙kg-1 d.m. and 8.9 MJ∙kg-1 respectively. Amount of carbon and hydrogen was high. Moisture, ash, sulphur, nitrogen and chlorine content was low. Thus, willow biomass may be regarded as attractive feedstock for further thermochemical conversion for energy and biorefinery purposes.