Ważniejsze cechy morfologiczne i anatomiczne ekotypów Festuca arundinacea Schreb. w aspekcie konserwacji pasz

Badania nad oddawaniem wody po skoszeniu przez Festuca arundinacea i jej 15 ekotypów z kolekcji RZD Brody wykonano w latach 1994-1996. Celem badań było stwierdzenie przydatności kostrzewy trzcinowej dla produkcji kiszonek z podwiędniętego materiału. Badania obejmowały głównie cechy morfologiczne i anatomiczne, określenie liczby aparatów szparkowych na górnej i dolnej stronie blaszki liściowej oraz oddawanie wody przez rośliny po 3, a następnie 6 godzinach od ścięcia. Ekotypy wykazują zróżnicowanie pod względem morfologicznym np. powierzchnie blaszek liści środkowych 6,4-20,2 cm² (śr. 11,2 cm²). Cechy anatomiczne ekotypów również wykazują zróżnicowanie. Liczba aparatów szparkowych waha się od 7,1 do 14,5 szt./mm² (śr. 9,7 szt./mm² ) i jest zależna od wielkości blaszek liściowych oraz umiejscowienia ich na powierzchni liścia. Ekotypy o mniejszej powierzchni blaszek liściowych wykazują większą liczbę aparatów szparkowych na 1 mm powierzchni. Jednocześnie najmniej aparatów szparkowych obserwowano po górnej stronie blaszki liściowej w szczytowej jej części. Stosunek liczby aparatów szparkowych pomiędzy górną i dolną stroną blaszki wynosi 100:106, a pomiędzy szczytem, środkiem i nasadą liścia jak 100:114:125. U ekotypów o największym zagęszczeniu aparatów szparkowych stwierdza się utratę wody po 3 godz. już 63,9%, a po 6 godz. 65,9% i one mogą być przydatne jako materiał wyjściowy do hodowli odmian Festuca arundinacea szczególnie przydatnych do produkcji sianokiszonek z podwiędniętej masy zielonej.

In 1994-1996 the experiments were carried out on water evaporation after harvesting by Festuca arundinacea and its 15 ecotypes from the collection of Brody Agricultural Experimental Station. The investigations aimed to assess the usefulness of Festuca arundinacea for silage production from wilted material. The studies comprised mainly morphological and anatomical features - determination of stomata number on the upper and lower side of leaf blade as well as the water evaporation by plants 3 and 6 hours after cutting. The examined ecotypes showed morphological variations, e.g. areas of blades of central leaves - 6.4-20.2 cm² (11.2 cm²). Anatomical features of the examined ecotypes also varied. The number of stomata ranged from 7.1-14.5 per mm² (average 9.7 per mm²) and depended on the size of leaf blades and their distribution on leaf surface. Ecotypes with smaller leaf blades were characterized by a higher number of stomata per 1 mm² area. Moreover, the smallest number of stomata were observed on the top upper side of leaf blade. Tha ratio of stomata numbers on the upper and lower side of blade was 100:106, and among the top, center and base of the leaf - 100:114:125. Ecotypes with the biggest stomata number already 3 hours aftercutting lost 63.9% water, while 6 hours after cutting the water loss amounted to 65.8%. Such ecotypes of Festuca arundinacea may be used as initial material in breeding cultivars to be grown for production of haylage from wilted grasses.