Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Porozymetria rteciowa na tle innych metod wyznaczania mikrostruktury materialow glebowych

Tytuł:
Porozymetria rteciowa na tle innych metod wyznaczania mikrostruktury materialow glebowych
Autorzy:
Hajnos, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807060.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
desorpcja pary wodnej
gleby
krzywe pF
mikrostruktura
porowatosc
metoda porozymetrii rteciowej
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 461; 523-537
0084-5477
Język:
polski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Pore size distribution functions obtained from mercury intrusion porosimetry, water potential (pF), and water vapor desorption measurements were calculated and compared for few soil samples differing in granulometric composition, surface area and organic matter content. The pore size distributions calculated for the given sample from various measuring methods differ markedly among others. The highest differences were observed for Othic Podzol, less for Orthic Rendzina and the least for Orthic Luvisol. The variations in pore size characteristics, except of character of soil material, seem to be caused by the assumptions used in pore calculations from particular experimental data and by various ranges of the pores which may be detected by a given method, as well. The full characteristics of the porous system of a porous material may be obtained by comparison of the results obtained using a few methods simultaneously. The use of only one method should not be recommended.

Porównano krzywe rozkładu wielkości porów otrzymane metodą porozymetrii rtęciowej, na podstawie krzywych pF oraz izoterm desorpcji pary wodnej. Pomiary przeprowadzono na glebach różniących się istotnie składem mechanicznym, powierzchnią właściwą oraz zawartością substancji organicznej. Wyznaczone różnymi metodami rozkłady porów dość znacznie różnią się. Największe różnice stwierdzono dla gleby bielicowej, mniejsze dla rędziny, a najmniejsze dla gleby płowej. Charakter materiału glebowego, zasada metody oraz przyjęte założenia do obliczeń wielkości porów są najprawdopodobniej najważniejszymi przyczynami otrzymanych różnic w rozkładach wielkości porów. Nie jest możliwe scharakteryzowanie w sposób dostateczny układu porowatego w oparciu o wyniki tylko jednej metody. Dopiero zestawienie wyników rożnych metod może dać pełny obraz jego struktury.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies