Zmiany wlasciwosci fizykochemicznych skrobi ziemniaczanej wywolane procesem utleniania

Native potato starch was oxidized by means of: sodium chlorate(I), hydrogen peroxide and sodium chlorate(III) - at presence of formaldehyde. Native and modified starches were analyzed for the contents of carboxylic and aldehyde groups, amylose and total phosphorus. Also water binding capacity as well as the solubility in water, gelatinization characteristics and flowing curves analyses were done. On the bases of obtained results it may be stated that sodium chlorate(I) and hydrogen peroxide were more effective oxidizing agents than sodium chlorate(III). Oxidized starches were characterized by lower total phosphorus and amylose contents. All applied modifications caused total solubility of obtained starches at 80°C. Modification with sodium chlorate(III) and hydrogen peroxide did not change the water biding capacity of starch solubility in water at temp. 60°C, whereas with the sodium chlorate(III) - the solubility only. It was also observed, the lowering of parameters of gelatinization profile and K coefficient of consistency due to action of oxidizing agents. Sodium chlorate(III) decreased the viscosity of obtained glued starch only during refrigeration and holding at temperature 50°C.

Naturalną skrobię ziemniaczaną poddano reakcji utleniania chloranem(I) sodu, nadtlenkiem wodoru oraz chloranem(III) sodu w obecności formaldehydu. W skrobi naturalnej oraz w uzyskanych preparatach modyfikowanych oznaczono zawartość grup aldehydowych i karboksylowych, zawartość fosforu całkowitego, zdolność wiązania wody i rozpuszczalność w wodzie. Ponadto wyznaczono charakterystykę kleikowania wodnych dyspersji skrobiowych przy użyciu wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2, jak również wyznaczono krzywe płynięcia w reometrze rotacyjnym Rheolab MC 1 w temperaturze 50°C. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że utlenianie skrobi chloranem(I) sodu i nadtlenkiem wodoru było bardziej efektywne i powodowało wjększy przyrost grup karboksylowych i aldehydowych niż utlenianie chloranem(III) sodu. Uzyskane skrobie modyfikowane charakteryzowały się mniejszą zawartością fosforu i amylozy w porównaniu do skrobi wyjściowych. Wszystkie zastosowane modyfikacje spowodowały całkowitą rozpuszczalność skrobi w temp. 80°C Modyfikacja chloranem(III) sodu oraz nadtlenkiem wodoru nie wpłynęła na zmianę zdolności wiązania wody skrobi w temp. 60°C, natomiast chloranem(III) sodu jedynie na zmianę jej rozpuszczalności. W wyniku działania zastosowanych utleniaczy zaobserwowano obniżenie współczynnika konsystencji „K” oraz parametrów charakterystyki kleikowania w porównaniu do skrobi naturalnej. Modyfikacja chloranem(III) sodu spowodowała obniżenie lepkość kleiku skrobiowego jedynie w trakcie chłodzenia i przetrzymywania go w temp. 50°C.