Reakcja roślin na nadmierne stężenie manganu w glebach. Część II. Porównanie wybranych roztworów ekstrakcyjnych do oznaczania manganu w warunkach wzrastającej jego koncentracji w glebach

Celem badań było określenie, który z powszechnie stosowanych roztworów ekstrakcyjnych może być użyteczny do oznaczeń Mn w glebach o podwyższonej jego zawartości i czy pozyskane ilości tego pierwiastka korelują z zawartością Mn w roślinach. W doświadczeniu wazonowym z użyciem 14 gleb o zróżnicowanych właściwościach fizykochemicznych uprawiano jako rośliny testowe bobik i proso. Do oznaczeń manganu w glebach stosowano następujące roztwory mol (HCl)·dm⁻³; 0,5 mol(MgSO₄)·dm⁻³; 0,005 mol(DTPA)·dm⁻³; 0,05 mol(CaCl₂)·dm⁻³; H₂O. Oznaczono również Mn w roślinach. Stwierdzono istotną korelację pomiędzy zawartością Mn w roślinach z koncentracją tego składnika w glebie ekstrahowanego wodą destylowaną, następnie 0,05 mol(CaCl₂)·dm⁻³, 0,005 mol (DTPA)·dm⁻³ oraz siarczanem magnezu. Ilości manganu oznaczone tymi roztworami ściśle zależały od odczynu gleb.

The aim of this study was to investigate which of the common Mn extractant could be used to estimating higher level of this element in soils and whether extracted amounts will strongly correlate with Mn concentration in plants. In pot experiment 14 soils of varied physico-chemical properties were used; faba bean and millet were used as the test plants. Soils were treated with five extractors of mol(HCl)·dm⁻³; 0.5 mol(MgSO₄)·dm⁻³; 0.005 mol(DTPA)·dm⁻³; 0.05 mol(CaCl₂)·dm⁻³; H₂O. The plant material was analysed for manganese contents, too. The significant correlation was found between Mn content in plants and the Mn concentration in soil as extracted with distilled water, little lower for extracted with calcium chloride and DTPA and magnesium sulphate. The manganese amounts extracted with these solutions were strongly dependent on soil reaction.