Efektywnosc proekologicznych i chemicznych sposobow regulacji zachwaszczenia w zasiewach kukurydzy pastewnej. Cz. II. Wplyw zachwaszczenia na plonowanie kukurydzy pastewnej

Badania realizowano w latach 1999-2001 w oparciu o eksperyment polowy. Przedmiotem badań była kukurydza pastewna odmiany Kosmo. Oceniano przydatność proekologicznych metod do ochrony plonu kukurydzy przed inwazją i konkurencją chwastów. Testowano 6 sposobów regulacji zachwaszczenia, po dwa mechaniczne, biologiczne i chemiczne. Zabiegi mechaniczne, tzw. tradycyjne (2x bronowanie i lx opielanie) oraz uintensywnione przez dodatkowe 2 opielania; biologiczne - rzepak ozimy i żyto uprawiane w formie międzyplonu ozimego, pocięte i przyorane, chemiczne - herbicydy stosowane nalistnie i doglebowo. W okresie badawczym poziom plonowania kukurydzy w latach istotnie określały warunki agroklimatyczne (odpowiednio 36,7; 45,5; 49,4 t·ha⁻¹). Spośród testowanych sposobów regulacji zachwaszczenia herbicydy, poprzez najskuteczniejszą eliminację chwastów z zasiewów kukurydzy, najlepiej chroniły jej plon (59,7 t·ha⁻¹). Efektywność plonochronna obydwu pielęgnacji chemicznych była zbliżona. Zabiegi mechaniczne słabiej ochraniały plon kukurydzy przed chwastami niż herbicydy, utracono od 10,8 t·ha⁻¹ (pielęgnacja intensywna) do 13,7 t·ha⁻¹ plonu (pielęgnacja tradycyjna). Biologiczne sposoby regulacji zachwaszczenia nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Ze względu na największe zachwaszczenie obiektów otrzymano tu plony blisko 2-krotnie niższe niż na obiektach pielęgnowanych mechanicznie oraz 2,5-krotnie niższe niż na obiektach chronionych herbicydami. Najkorzystniejszą strukturę plonu kukurydzy stwierdzono na obiekcie pielęgnowanym tradycyjnymi zabiegami mechanicznymi; tu kolby i liście stanowiły 64,1% w ogólnej masie plonu, a na pozostałych obiektach od 51,0% do 59,7%.

The investigation was carryed out in the years 1999-2001 as a field experiment. The usefulness of pro-ecological methods of maize protection against the invasion and competition of weeds was evaluated. Six methods of weed control were tested: mechanical, biological and chemical, two of each. The mechanical, so-called traditional, measures (2x harrowing and lx weeding) and intensified by additional weeding twice applied; the biological measures - winter rape and rye grown in the form of winter intercrop, cut and ploughed under; the chemical measures - pre- and postemergence applied herbicides. During the investigation period, the crop yield of maize was depended significantly on agroclimatic conditions (36.7; 45.5; 49.4 t·ha⁻¹). From among the tested methods of weed control, herbicides protected maize in the best way most effectively eliminating of weeds from the crop (59.7 t·ha⁻¹). The crop-protective effectiveness of both chemical treatments was similar. The mechanical measures protected the maize against weeds less than herbicides: from 10.8 t·ha⁻¹ (intensive) to 13.7 t·ha⁻¹ (traditional) of the crop was lost. The biological methods of weed control did not bring desired results. Due to the highest weeding of the object, the crops obtained there were nearly twice lower than those in the mechanically treated objects and 2.5 times lower than in the objects protected with herbicides. The most favourable maize structure was recorded in the object treated with traditional mechanical measures; maize-cobs and leaves constituted 64.1% of the total crop mass there while in the other objects they amounted to 51.0%-59.7%.