Przydatnosc testu chemicznego w diagnozowaniu potrzeb nawozenia zboz jarych borem

W latach 1999-2001 przeprowadzono ścisłe polowe doświadczenia dwuczyn- nikowe z jęczmieniem jarym i owsem, w których oceniano przydatność testu glebowego (z 1 mol HCl·dm-3) oraz roślinnego wg Bergmanna i Neuberta [1976] w diagnozowaniu potrzeb nawożenia zbóż borem. Trzy sposoby stosowania boru (przedsiewnie, pogłównie i dolistnie) były wariantami czynnika I a cztery dawki boru - czynnika II. Oba gatunki zbóż uprawiane w doświadczeniach na glebach z niedoborem boru wykazywały optymalny poziom zaopatrzenia w ten składnik. Pomimo to reagowały istotną zwyżką plonowania oraz dalszym wzrostem zawartości B w tkankach pod wpływem nawożenia B. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy zawartością boru w częściach wskaźnikowych zbóż i w plonie głównym (ziarno). Wyniki badań wskazują na potrzebę weryfikacji stosowanych testów zawartości boru w glebie oraz w roślinach.

Over 1999-2001 two-factorial strict field experiments were carried out to evaluate the applicability of soil (1 mole HCl dm*3) and plant Bergmann and Neubert [1976] tests for determining boron fertilizer requirements by spring barley and oat. Three boron application methods (pre-sowing, top-dressing and foliar) were the variants of factor I while four doses of boron constituted the factor II. The optimum to boron supply spring barley and oat in B-deficient soil was noted in the study. Despite an optimum boron content in plants, fertilization with B brings statistically significant increases of cereal grain yields and a continuous increase of B content in plant tissues. No correlation was stated between B contents in indicatory plant parts and in grain yield. The results call for verification of the tests on boron content in both, soil and spring cereals plants.