Wplyw retardantow stosowanych dolistnie na jakosc rozsady aksamitki rozpierzchlej [Tagetes patula L.] i niecierpka walleriana [Impatiens walleriana Hook.]

Doświadczenie przeprowadzono w okresie od 4 marca do 5 maja 2000 roku. Rozsadę aksamitki rozpierzchłej ‘Jumbo Gulden Yellow’ i niecierpka Walleriana ‘Cajun Lilac’, ‘Lilac’ i ‘Impuls Scarlet’ posadzono 4 marca do doniczek o średnicy 9 cm. Zastosowano daminozyd, chloromekwat i flurprimidol 1 - 3 razy w odstępach 14-dniowych. Zastosowane retardanty różniły się wpływem na cechy morfologiczne roślin. Najsłabsze właściwości skarlające miał preparat daminozyd. Chloromekwat i flurprimidol działały silniej niż daminozyd. Flurprimidol hamował wzrost niecierpka Walleriana ‘Cajun Lilac’ o 14,9 - 42,1%, a ‘Impuls Scarlet’ o 12,9 - 27,5%. Retardanty powodowały intensywniejsze kwitnienie roślin niecierpka Walleriana w porównaniu z roślinami kontrolnymi.

The experiment was carried out in a greenhouse from March to May 2000. Young plants of Tagetes patula L. and Impatiens walleriana Hook, were planted in 9 cm pots. Plants were sprayed with daminozyd, chloromequat and flurprimidol. All the preparations were applied 1 - 3 times with a 2 week interval. The applied retardants differed in their effect on morphological traits. Daminozyd was found to have the weakest retarding properties. Chloromequat and flurprimidol produced a stronger effect than daminozyd. Flurprimidol reduced the plant height by 14.9 - 42.1% in Impatiens walleriana ‘Cajun Lilac’ and 12.9 - 27.5% in Impatiens walleriana ‘Impuls Scarlet’. Treating with retardants resulted in better flowering plants of Impatiens walleriana than the control plants.