Celem badań była ocena bioróżnorodności flory segetalnej w uprawie pszenżyta
ozimego, przeprowadzona na podstawie składu gatunkowego, liczby i suchej masy
chwastów, w zależności od różnych metod odchwaszczania: bez pielęgnacji, bronowanie,
herbicyd, bronowanie + herbicyd i nawożenia azotem (120 kg N·ha–1): 0, 60 + 60,
60 + 25 + 35, 60 + 25dolistnie + 35. Eksperyment polowy z pszenżytem odmiany Woltario
prowadzono w latach 2004–2006 na glebie płowej typowej kompleksu żytniego dobrego.
Wraz z intensyfikacją odchwaszczania zmniejszała się różnorodność gatunkowa chwastów,
a zwiększała dominacja kilku z nich. Wskaźnik różnorodności Shannona-Wienera w pszenżycie
odchwaszczanym metodą chemiczną lub mechaniczno-chemiczną był 2,2–2,4 razy
mniejszy, a indeks dominacji Simpsona 3,9–4,0 razy większy, w porównaniu z pszenżytem
nieodchwaszczanym. Nawożenie azotem, niezależnie od sposobu aplikacji, wpłynęło
na zwiększenie wskaźnika bioróżnorodności Shannona-Wienera (z 1,90 do 2,00) oraz na
zmniejszenie wskaźnika dominacji Simpsona (średnio z 0,30 do 0,22).
The aim of the study was to assess the biodiversity of fl ora segetal in the cultivation
of winter triticale, carried out on the basis of species composition, number and dry
weight of weeds, depending on the method of weed control: without care, harrowing, herbicide,
harrowing + herbicide and method of nitrogen fertilization (120 kg N·ha–1): 0, 60 + 60,
60 + 25 + 35, 60 + 35 + 25foliar. Herbicide Mustang 306 SE (fl orasulam – 3.13 g·ha–1 + 2,4D
– 213 g·ha–1) was used at a dose of 0.5 dm3·ha–1. A fi eld experiment with triticale cultivar
Woltario, conducted in 2004–2006 in the Department of Experimental Teaching in Tomaszkowo
(53°42’ N; 20°26’ E), belonging to University of Warmia and Mazury in Olsztyn, on
typical fawn soil classifi ed as good rye complex. Triticale annually grown after winter triticale.
The scope of the research included an assessment of the extent and structure of weed
infestation of winter triticale. The analyses made in two periods: in winter triticale tillering
phase, immediately before application of cultivation treatments (BBCH 23–24) and in the
milk stage of winter triticale (BBCH 77–79). Based on the results of the second analysis
evaluated the structure of weeds also using two indicators of biological diversity: index
Shannon-Wiener and Simpson’s dominance index. At the milk stage triticale dominated
species of weeds were: Viola arvensis, Veronica arvensis, Capsella bursa-pastoris, Matricaria
maritima subsp. inodora, Stellaria media, Myosotis arvensis, Galium aparine, which
in the succesive years accounted for 91.5, 87.2 and 95.3% of the total number of weeds. The
tested methods of weed control in triticale effected on reduction the number and dry mass of
weeds. The smallest mass of weeds produced after the application of mechanical-chemical
method of care (16.4 g·m–2). Harrowing, as treatment weed control triticale, grown after
itself, was ineffective. Nitrogen application limited the density of weeds per 1 m2 (average
14.5%), but at the same time enlarged their biomass by 22.4%. The intensifi cation of
weed control decreased weed species diversity and increased dominance some of them.
Shannon-Wiener diversity index of weeds in triticale weeded by chemical or mechanicalchemical
method, was 2.2–2.4 times smaller and Simpson dominance index 3.9–4.0 times
larger compared with triticale without weed control. Nitrogen application, regardless of application
method increased biodiversity index (from 1.90 to 2.00) and decrease dominance
Simpson index (an average of 0.30 to 0.22).
