Właściwości skrobi ekstrudowanej z dodatkiem szkła wodnego

Badano właściwości ekstrudatów wytworzonych ze skrobi ziemniaczanej i szkła wodnego sodowego przy użyciu jednoślimakowego ekstrudera laboratoryjnego Brabender w temperaturach: 50-60-70°C, 90-100-120°C i 130-150-170°C. Stwierdzono, że wygląd i właściwości ekstrudatów zależały od temperatury ekstruzji i wielkości dodatku szkła wodnego. Dodatek szkła wodnego powodował obniżenie rozpuszczalności, zmniejszenie naprężenia potrzebnego do zerwania i zmniejszenie odkształcenia przy zerwaniu ekstrudatów. Ekstrudaty wytworzone w najwyższej ze stosowanych temperatur (140-150-170°C) charakteryzowały się większym stopniem ekspansji, większą rozpuszczalnością, mniejszą gęstością, niższymi temperaturami przemian fazowych, mniejszą ilością ciepła potrzebnego do przemiany fazowej oraz gorszymi właściwościami (mniejszym napięciem zrywającym, mniejszym odkształceniem przy zerwaniu, mniejszym modułem sprężystości) niż ekstrudaty wytworzone w temperaturze 50-60-70°C i 90-100-120°C.

The properties of extrudates obtained from potato starch and sodium water glass were determined using a Branderber screw extruder at: 50-60-70°C; 90-100-120°C and 130-150-170°C. It was found that the appearance and properties of extrudates depended on the temperature of extrusion and water glass addition. The addition of water glass decreased solubility, breaking stress and strain of extrudates. The extrudates produced at the highest temperatures (140-150-170°C) exhibited the higher degree of expansion and solubility, but lower density, lower phase transition temperatures, lower enthalpy necessary for phase transition and worse properties (breaking stress, and strain and modulus of elasticity) as compared to those extruded at 50-60-70°C and 90-100-120°C.