Porównanie wyników pomiarów meteorologicznych wykonanych przyrządami tradycyjnymi i automatycznymi (na przykładzie danych z Krakowa)

Nowadays, at the meteorological stations traditional measurements are often replaced with automatic ones. The main aim of this master thesis is to compare the two measurement methods, according to results of selected meteorological measurements made at the scientific station of the Jagiellonian University in Kraków in 2014. The correlation and differences between methods were studied. It was indicated when the biggest differences occur and which situations are associated with them. The author attempted to determine the homogeneity of the series and assessed the sense of resigning from the conventional measurements. The values compared were taken for the same time periods in order to reduce the differences caused by averaging and data processing methods. It was shown that the correlation coefficient was very strong in every comparison made (the highest in case of air temperature, the lowest in case of precipitation). However, some significant differences in specific situations were shown. Variable trend and magnitude of deviations depending on the time of the measurement in the course of day and year occurred. Deviations were caused by differences in construction and sensitivity of devices as well as by meteorological conditions, mistakes made by observer and random factors. It was concluded that despite the advantages of automatic measurements, conventional measurements should not be abandoned. Regardless the technical advancement, automatic measurement systems can brake down and the traditional ones serve as a security in case of lack of the data. In most comparisons, the data series obtained are not homogenous. Despite theoretically high correlation, there are very significant differences between methods that prevent thoughtless resignation from classic measurements. Furthermore, traditional measurements are required for the calibration of the automatic sensors.

Na przełomie XX i XXI wieku znacznie przyspieszył proces automatyzacji w polskiej służbie meteorologicznej. Na stacjach synoptycznych zainstalowano automatyczne stacje meteorologiczne fińskiej firmy Vaisala wraz czujnikami m.in. temperatury i wilgotności powietrza, ciśnienia powietrza, kierunku i prędkości wiatru. Od 2004 roku dane z przyrządów automatycznych zaczęły być danymi podstawowymi, a przyrządy obsługiwane przez obserwatorów były traktowane jako zapasowe. W styczniu 2014 roku większość przyrządów tradycyjnych na stacjach synoptycznych została wycofana z użytku (w tym termometry rtęciowe) i zastąpiona przyrządami automatycznymi. W wielu wypadkach nie przeprowadzono pomiarów porównawczych i nie wyliczono współczynników korygujących, zatem istnieje obawa, że została zerwana jednorodność serii pomiarowych,podstawowego warunku wszelkich badań klimatologicznych. Według instrukcji WMO (1983) wyniki pomiarów z nowych przyrządów należy weryfikować przynajmniej przez jeden rok. Celem niniejszego opracowania jest porównanie wyników pomiarów meteorologicznych wykonanych przyrządami tradycyjnymi i automatycznymi w 2014 roku na stacji naukowej Zakładu Klimatologii IGiGP UJ w Krakowie. Porównanie dotyczy wybranych elementów pogody, tj. sumy dobowej usłonecznienia, aktualnej temperatury powietrza w terminie pomiarowym, dobowej temperatury maksymalnej i minimalnej, aktualnej wilgotności względnej powietrza w terminie pomiarowym oraz sumy dobowej opadów atmosferycznych.