Stefan Kempisty (1892-1940)

Stefan Kempisty był polskim matematykiem zajmujacym sie funkcjami zmiennej rzeczywistej, teoria mnogosci, całkami, funkcjami przedziału i teorią pola powierzchni. W 1919 roku obronił prace doktorskąa ,,O funkcjach nawpółciągłych na Uniwersytecie Jagiellonskim w Krakowie, a promotorem był Kazimierz Zórawski. W grudniu 1924 roku habilitował się na Uniwersytecie Warszawskimi w latach 1920-1939 pracował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Opublikował ponad czterdzieści prac naukowych i trzy podręczniki z analizy rzeczywistej oraz jedną monografię. Reprezentował w swoich pracach i na seminariach szkołę  warszawska. Nazwisko Kempistego w matematyce pojawia się w zwiazku z definicją funkcji quasi-ciągłej, różnymi ciągłościami funkcji wielu zmiennych, klasykacja funkcji Baire'a, Younga i Sierpińskiego, funkcjami przedziału oraz całkami Denjoy'a i Burkilla.

Stefan Jan Kempisty was a Polish mathematician, working in the theory of real functions, set theory, integrals, interval functions and the thory of surface area. In 1919 he defended his Ph.D. thesis On semi{continuous functions at the Jagiellonian University in Krakow under supervision of Kazimierz Z_ orawski. In December 1924 he did habilitation at the Warsaw University and from 1920 to 1939 he worked at the Stefan Batory University in Vilnius. He published over forty scientic papers, three textbooks and one monograph. He represented in his papers and on seminars the Warsaw school. Kempist's name in mathematics appears in connection with the denition of quasi-continuous functions, dierent kind of continuity of functions of several variables, the classication of Baire, Young and Sierpinski functions, interval functions and Denjoy and Burkill integrals.