Influence of essential oils from different varieties of peppermint (Mentha x piperita L.) on growth of some filamentous fungi

The aim of this study was the estimation of influence of essential oils deriving from two varieties of peppermint: white mint (Mentha x piperita L var. officinalis Sole f. pallescens Camus) and bergamot mint (Mentha x piperita L. var. citrata Ehrh.), on the growth of some filamentous fungi: Aspergillus niger, Botrytis cinerea, Eurotium amstelodami, Eurotium chevalieri, Penicillium cyclopium and Trichothecium roseum. The oils were extracted from dried, ground herb by means of hydro-distillation method. The disc diffusion method was used to estimation an antifungal activity of oils (doses of oil: 10 and 5 μl/disc). The diameters of growth inhibition zones were measured and expressed in mm. It was stated that the oils from both varieties of peppermint inhibited the growth of all tested fungi. The activity of oils was significantly differentiated in dependence on kind of oil, dose of oil and species of fungi. The oil from bergamot mint (in both doses) was more effective to most of the tested strains than the oil from white mint. It also possessed a greater content of carvone and pulegone. Usually, the inhibition growth zones at the oil dose of 10 μl/disc were proportionally bigger than at dose of 5 μl/disc. The strains of P. cyclopium and A. niger were most resistant to the influence of both oils – the average inhibition growth zones were 12.4 and 16.7 mm, respectively. E. chevalieri and E. amstelodami were most sensitive – average zones of their growth inhibition amounted to 90.0 and 75.9 mm, r espectively.

Celem pracy była ocena wpływu olejków eterycznych z dwóch odmian mięty pieprzowej: białej (Mentha x piperita L var. officinalis Sole f. pallescens Camus) oraz cytrynowej (Mentha x piperita L. var. citrata Ehrh.), na wzrost szczepów grzybów strzępkowych z gatunków: Aspergillus niger, Botrytis cinerea, Eurotium amstelodami, Eurotium chevalieri, Penicillium cyclopium i Trichothecium roseum. Olejki pozyskano z suszonego, rozdrobnionego ziela metodą hydrodestylacji. Aktywność przeciwgrzybową olejków określano za pomocą metody krążkowej (dawka olejku 10 i 5 μl/krążek), mierząc w mm strefy zahamowania wzrostu kolonii szczepów. Stwierdzono, że olejki z obu odmian mięty pieprzowej działały hamująco na wzrost wszystkich badanych grzybów. Aktywność przeciwgrzybowa olejków była istotnie zróżnicowana w zależności od rodzaju olejku (źródła pochodzenia), dawki olejku oraz gatunku grzyba. Wobec większości szczepów silniejsze działanie, w obu dawkach, wykazywał olejek uzyskany z odmiany cytrynowej. Wyróżniał się on wyższą, niż olejek z mięty białej, zawartością karwonu i pulegonu. Przy dawce olejku wynoszącej 10 μl strefa zahamowania wzrostu grzybów była zwykle proporcjonalnie większa niż przy dawce 5 μl. Na działanie obu olejków najwyższą odporność wykazywały szczepy gatunków P. cyclopium i A. niger (średnia strefa zahamowania ich wzrostu, wynosiła odpowiednio 12,4 i 16,7 mm), natomiast najbardziej wrażliwe były szczepy E. chevalieri i E. amstelodami (średnia strefa zahamowania wzrostu, odpowiednio 90,0 i 75,9 mm).