This paper reviews the available research results published in 2006–2011. The attention
has been focused on biological processes in the in vitro callus cultures which were obtained
from various species of medicinal climbers of Passiflora. Procedures of callus induction
on different parts of plants including physico-chemical conditions, among others light,
photoperiod, temperature, basal medium, concentration and composition of plant growth
regulators: auxin – 2,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D), 1-naphtaleneacetic acid (NAA),
picloram – PIC (4-amino-3,5,6-trichloro-2-pyridinecarboxylic acid), cytokinin – benzyladenine
(BA), kinetin (KIN), thidiazuron (TDZ), and gibberellin GA3 were analyzed. The occurrence
of complex interactions between these factors and the efficiency of callus induction
as well as its proliferation and development were described. The experiments in callus
culture (induction of somatic embryogenesis, indirect organogenesis, cell suspension cultures)
including studies concerning the effect of the elicitor (methyl jasmonate, MeJA) and
the precursor (L-tryptophan) as well as phytochemical investigations were summarized.
It has been found on the basis of reviewed bibliography for a systematic research in this
area.The important role of callus cultures in search of an alternative source of plant material
(biomaterial) for traditional crop of plants from Passiflora spp. without the involvement
of climatic factors. The following species were studied in the callus cultures: P. alata, P.
caerulea, P. cincinata, P. edulis, P. edulis var. flavicarpa, P. foetida, P. gibertii, P. incarnata, P. quadrangularis,
P. pohlii, P. setacea, P. suberosa has been shown. Systematic review showed that only
P. edulis and P. edulis var. flavicarpa were most frequently investigated. Few studies were performed
for P. incarnata which is the most important source of raw material in Europe. Summarizing
it can be concluded that the biotechnological methods including the plant in vitro
techniques may play important role in development of pharmacognosy and phytotherapy.
W pracy dokonano przeglądu dostępnych wyników badań opublikowanych w latach 2006-
2011. Zwrócono uwagę na procesy biologiczne zachodzące w kulturach kalusowych in
vitro otrzymanych z różnych gatunków leczniczych pnączy z rodzaju Passiflora L. Przeanalizowano
procedury indukowania kalusa na różnych fragmentach roślin z uwzględnieniem
warunków fizykochemicznych, takich jak światło, fotoperiod, temperatura, podstawowe
podłoża oraz rodzaj, stężenie i kompozycja roślinnych regulatorów wzrostu i rozwoju, tj.
auksyny (kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy (2,4-D), kwas naftylo-1-octowy (NAA), pikloram
- PIC (kwas 4-amino-3,5,6-trichloropikolinowy), cytokininy, tj. benzyloadenina (BA), kinetyna
(KIN), tidiazuron (TDZ) oraz giberelina GA3, wskazując na złożone zależności pomiędzy
tymi czynnikami a efektywnością indukowania i prowadzenia kultur kalusowych. Podsumowano
eksperymenty prowadzone w kulturach kalusowych (indukcja embriogenezy somatycznej,
organogeneza pośrednia, zawiesinowe kultury komórkowe) z uwzględnieniem
badań z zastosowaniem elicytora (jasmonian metylu, MeJA) lub prekursora (L-tryptofan)
oraz analiz fitochemicznych. Na podstawie analizowanej bibliografii wykazano potrzebę
przeprowadzenia systematycznych badań w tym zakresie oraz ważny udział kultur kalusowych
w poszukiwaniu alternatywnego źródła surowca roślinnego (biomateriał) w stosunku
do tradycyjnych upraw gatunków z rodzaju Passiflora, bez udziału czynników klimatycznych.
W kulturach kalusowych badano następujące gatunki: P. alata, P. caerulea P. cincinata,
P. edulis, P. edulis var. flavicarpa, P. foetida, P. gibertii, P. incarnata, P. quadrangularis, P. pohlii,
P. setacea, P. suberosa. Systematyczny przegląd bibliografii wykazał, że tylko P. edulis oraz
P. edulis var. flavicarpa były najczęściej badane w tym zakresie. Niewiele badań przeprowadzono
dla P. incarnata, gatunku który jest najważniejszym źródłem surowca zielarskiego
w Europie. W pracy podkreślono rolę metod biotechnologicznych dotyczących roślinnych
kultur in vitro w rozwoju farmakognozji i fitoterapii.
