Czy aksjologia może przezwyciężyć ponowoczesny kryzys wartości?

W artykule wskazuję możliwości przezwyciężenia kryzysu aksjologicznego. Źródłem tego kryzysu jest funkcjonowanie „nadmiaru” hierarchii wartości. Dla zrozumienia tej wielości hierarchii konieczne jest stworzenie nowej perspektywy badawczej oraz sformułowanie odmiennego niż obecne modelu racjonalności. Wskazuję, że dotychczasowe modele nie uwzględniają dynamicznego charakteru ludzkiego poznania i wspierają się na niejawnych przesłankach aksjologicznych, które absolutyzują. Model racjonalności aksjologicznej, który proponuję, uwzględnia zawartość normatywną różnych modeli racjonalności, a także problemy związane ze sferą emocjonalną, wolitywną oraz z dynamiką egzystencji. Badania aksjologii opartej na nim obejmowałyby aspiracje indywidualne, grupowe i kulturowe oraz ograniczenia możliwości ich realizacji zawarte w strukturze społecznej i w sferze ideologicznej. Aksjologia miałaby za zadanie stworzenie horyzontu poznawczego, dzięki któremu człowiek mógłby się lepiej odnajdywać w dynamicznym świecie wartości.