Abstrakcja bez bytów abstrakcyjnych

Teoriomnogościowa redukcja liczb naturalnych do zbiorów nie jest filozoficznie przekonująca: jest zbyt wiele możliwych sposobów jej dokonania, by twierdzić, że którykolwiek z nich ujawnia nam metafizyczną naturę liczb. Alternatywą wydaje się potraktowanie liczb jako obiektów sui generis i wprowadzanie ich za pomocą Zasady Hume’a: „Liczba F-ów jest identyczna z liczbą G-ków wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje wzajemnie jednoznaczne przyporządkowanie pomiędzy F-ami i G-kami”. W niniejszej pracy argumentuję, że najbardziej satysfakcjonującą interpretacją tej zasady jest interpretacja nominalistyczna, wedle której zasada ta powiada nam, w jaki sposób można systematycznie wprowadzać wyrażenia nieodnoszące się do niczego, a syntaktycznie zachowujące się jak terminy jednostkowe.