Botanika jako źródło naukowej i osobistej refleksji

Celem artykułu jest zaprezentowanie poglądów J.J. Rousseau na temat botaniki: jej miejsca w systemie nauk, sposobów jej studiowania oraz roli, jaką może spełniać w życiu każdego człowieka. Tekst podzielony został na cztery części, z których każda opisuje inny aspekt relacji, jaką według Rousseau może nawiązać człowiek z otaczającymi go roślinami. Część pierwsza koncentruje się na sprzeciwie Rousseau wobec przedmiotowego, stricte utylitarystycznego postrzegania botaniki w kategoriach nauki pomocniczej medycyny. W części drugiej opisane zostaje podejście Rousseau do sposobu uprawiania botaniki jako nauki, poruszone także zostały kwestie związane z nazewnictwem roślin oraz najlepszymi, według filozofa, metodami, jakie powinny być stosowane w „edukacji botanicznej”. Cześć trzecia przedstawia poglądy Rousseau na temat botaniki jako nauki, która swoją siłę czerpie nie z książek, lecz z bezpośrednie go doświadczenia zdobytego podczas samotnych przechadzek i następnie zapisanego w formie zielnika. W ostatniej części botanika zaprezentowana została jako nauka demokratyczna, dostępna dla wszystkich. Poniższy tekst bazuje na trzech książkach: Słowniku botanicznym, Listach o botanice oraz Przechadzkach samotnego marzyciela, w których Rousseau zawarł swoje przemyślenia na temat przyjemności wypływających z zajmowania się światem roślin.