Ajdukiewicz: nauki humanistyczne, antynaturalizm, metodologia rozumiejąca

Kazimierz Ajdukiewicz był jedną z czołowych postaci Szkofy Lwowsko-War-szawskiej i jednym z najbardziej szanowanych filozofów polskich XX wieku. Jego zainteresowania obejmowafy szeroką gamę tematów, choć logiczna ana-liza języka i relacja języka oraz poznania dominowafy w jego aktywności naukowej. W polu jego filozoficznych dociekah znajdowafy się także metodologia i teoria nauki. W artykule poddaję pod dyskusję metodologiczne proble-my nauk humanistycznych, obecne w dociekaniach badawczych Ajdukiewicza. Pracował on nad problemami metodologicznymi humanistyki glównie w dwu tekstach: Logicznych podstawach nauczania (1934) oraz Propedeutyce filozofii (1938). Ajdukiewicz, jak większość filozofów ze Szkofy Lwowsko-War-szawskiej, odrzucał metodologiczny naturalizm. Rozróznienie między naukami przyrodniczymi a humanistycznymi wiązało się dlah z metodologiczny róznicą między wyjaśnianiem a rozumieniem. Humanistyka nie zmierza do wyjaśnia-nia zdarzeh, lecz do rozumienia znaczeh i tekstów. Pojecie „rozumienia” pod-dawane jest w tekście szczególowej analizie, w kontekście badah prowadzo-nych przez Ajdukiewicza.