Aksjologiczna interpretacja świadomości egotycznej. Od „ja” transcendentalnego do „ja” aksjologicznego

Celem artykułu jest zrekonstruowanie procesu przejścia od fenomenologicznego (transcendentalnego) rozumienia „ja” do jego wykładni aksjologicznej. Chodzi tu o rekonstrukcję drogi rozwoju myśli Józefa Tischnera. W rezultacie rozwoju fenomenologicznych analiz Tischnera, w których świetle ewoluuje również jego myśl, „ja” transcendentalne zostaje scharakteryzowane jako „ja” aksjologiczne. W ramach analiz podejmowanych przez autora Ja transcendentalnegow filozofii Edmunda Husserla można dopatrzyć się przeniesienia akcentu z transcendentalnego na aksjologiczny. Twórcze wykorzystanie otwartości filozofii Husserla prowadzi Tischnera poza ramy klasycznej fenomenologii. Spojrzenie na twórczość Tischnera przez pryzmat pierwotnej inspiracji, jaką jest fenomenologia, umożliwia ukazanie rzetelnego obrazu myśli polskiego filozofa.