W artykule omawiam koncepcję pojęcia podaną przez Kazimierza Ajdukie-wicza w Logice pragmatycznej. Polski filozof i logik ujął pojęcie jako zbiór własności, które są posiadane przez desygnaty nazwy, dla której konstruujemy pojęcie (przy tym zbiór własności powinien stanowić konotacje). Można je podać w postaci: pojęcie T to zbiór własności typu „bycie P1, i … i bycie Pn”. Okazuje się jednak, że ontologiczna analiza pokazuje poprawność takiego podejścia jedynie w przypadku pojęć, których desygnaty są przedmiotami prostymi. Pewne przykłady pojęc, które Ajdukiewicz wprowadził oryginalnie w swych pracach (np. pojęcie definicji, pojęcie matrycy języka), oraz wspo-mniana analiza ontologiczna wskazuj% że w pracach Ajdukiewicza spotykamy inna, ukrytą koncepcję pojęcia. To nowe podejście bierze pod uwagę strukturę przedmiotów, które są potencjalnymi desygnatami odpowiednich nazw. Tego typu pojęcia budowal i stosował Ajdukiewicz.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00