Zjawisko artyfikacji jako inspiracja dla ontologii dzieł sztuki

Głównym celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób ontologia dzieł sztuki może czerpać badawcze inspiracje od najnowszych przejawów twórczości artystycznej, częstokroć sytuujących się poza instytucjami sztuki. Artyfikacja, czyli łączenie sztuki z nie-sztuką, jest przykładem takiego fenomenu. W pierwszej kolejności przedstawiam i analizuję pojęcie artyfikacji autorstwa Ossiego Naukkarinena, ze szczególnym uwzględnieniem warunków koniecznych i wystarczających dla jego zajścia. W drugiej części zostaje ukazana ogólna struktura przedmiotów artyfikowanych oraz ich relacja do dzieł sztuki zawierających elementy nie-sztuki. W części trzeciej rozważam, jak badania nad artyfikacją mogą się przyczynić do rozwoju ontologii tradycyjnie pojmowanych dzieł sztuki. Wskazuję tu dwa możliwe pola badań: możliwość substancjalnej zmiany dzieł sztuki w czasie oraz brak tożsamości pomiędzy materią dzieł a ich medium.