Odporność przedsiębiorstwa w czasach nadzwyczajnych zagrożeń. Adaptacja koncepcji resilience

The aim of the article is to present the possibilities of adapting the concept of resilience to the analytical instruments of economic sciences, with the intention of using it in the modern business practice. In the time of extraordinary global threats, the survival and maintaining competitiveness can be fostered by the use of the so-called Jeffrey Sachs’ clinical economics. The theoretical considerations presented in the article indicate potential applications of the psychological concept of resilience in economic sciences, as they focus, among others, on the complexity and diversity of economic systems and subsystems.

Bezpośrednią inspiracją do napisania artykułu były nadzwyczajne wydarzenia, zapoczątkowane w Chinach na przełomie 2019 i 2020 roku. W czasach nadzwyczajnych zagrożeń, tradycyjne ujęcie konkurencyjności wydaje się być niepełne i niewystarczające. Stąd też celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie możliwości adaptacji koncepcji resilience do instrumentarium analitycznego nauk ekonomicznych, z intencją wykorzystania w praktyce funkcjonowania współczesnych przedsiębiorstw. Hipoteza badawcza została sformułowana w sposób następujący: w czasach nadzwyczajnych globalnych zagrożeń, przetrwaniu i utrzymaniu konkurencyjności sprzyjać może wykorzystanie rekomendacji wynikających z koncepcji resilience oraz z tzw. ekonomii klinicznej autorstwa Jeffrey’a Sachsa. Przeprowadzone w artykule rozważania teoretyczne wskazują na potencjalne możliwości zastosowania psychologicznej koncepcji resilience w naukach ekonomicznych. Resilience odnosić można do odporności, elastyczności i zdolności rewitalizacji (regeneracji) strategicznej organizacji w warunkach nadzwyczajnych zagrożeń. W czasach nadzwyczajnych zagrożeń niezbędne zdaje się być również przestrzeganie zasad ekonomii klinicznej. Koncentrują się one na: dostrzeganiu złożoności i zróżnicowania systemów i podsystemów gospodarczych, rozpatrywaniu problemów w ramach „rodziny”, a nie poszczególnych jednostek, kontrolowaniu i bieżącej ocenie sytuacji przez przestrzegających norm etycznych i zawodowych ekonomistów.