Dysfunkcje administracji publicznej a kapitał społeczny

Warunkiem rozwoju społeczeństwa są sieci więzi moralnych łączących obywateli wzajemnie ze sobą, obywateli z wybranymi reprezentantami, i reprezentantów między sobą. Jak podkreślają autorki, podstawą wszelkiej współpracy jest zaufanie. W rozważaniach wykorzystano szersze ujęcie kapitału społecznego (reprezentowane m.in. przez R. Putnama i F. Fukuyamę), według którego kapitał społeczny tkwi w charakterze i zasięgu zaangażowania osób w nieformalne sieci i formalne organizacje, gdzie szczególnie podkreślony jest jego normatywny wymiar oraz autoteliczna wartość relacji międzyludzkich. Artykuł omawia patologie związane z intuicyjnie rozumianym mechanizmem dysfunkcji w administracji, które wpływają na obniżenie zasobów kapitału społecznego.