‘He is the only one immortal, simple and divine’ – the romantic symbolism of the cross in The Renaissance psalter by Karol Wojtyła

Krzyż jest jednym z najważniejszych motywów twórczości poetyckiej Karola Wojtyły i papieskiego nauczania. Artykuł analizuje symbolikę krzyża obecną w sonetach wchodzących w skład Renesansowego psałterza Karola Wojtyły w perspektywie romantycznej. Szczególnie istotne są tu inspiracje Wojtyły twórczością Zygmunta Krasińskiego i Cypriana Norwida. Autor znał Nie-Boską komedię, Irydiona oraz Promethidion, a także Nowe Średniowiecze Mikołaja Bierdiajewa – te młodzieńcze doświadczenia lekturowe pozostawiły wyraźny ślad w analizowanych sonetach, widoczny między innymi w symbolice krzyża. Idee Krasińskiego pobrzmiewają szczególnie wyraźnie w ostatnim sonecie, ukazującym dialog trzech kolumn pośród ruin starożytnego świata, mimo że wyraz „krzyż” nie został tam w ogóle użyty. Z Promethidiona z kolei Wojtyła zaczerpnął ideę krzyża jako zasady jedności świata – krzyża, który umożliwia zespolenie w jedno żywiołu pogańskiego i chrześcijańskiego, pierwiastka gotyckiego i renesansowego.